wordify
bokmålsordboka
infinitt
SUBSTANTIV
Infinitt verbalform
infinitt
ADJEKTIV
Jamfør in- og finitt
ubegrenset, ubegrensa
Infinitte størrelser
Om verbalform: som ikke kan stå alene som verbal i en setning og ikke kan bøyes i modus eller tempus; til forskjell fra finitt
Infinitiv, partisipp og supinum er infinitte verbalformer
nynorskordboka
infinitt
SUBSTANTIV
Infinitt verbalform
infinitt
ADJEKTIV
Jamfør in- og finitt
uendeleg, uavgrensa
Infinitte mengder
Om verbalform: som ikkje kan stå aleine som verbal i ei setning og ikkje kan bøyast i modus eller tempus; til skilnad frå finitt
Infinitiv, partisipp og supinum er infinitte verbalformer
infinitte storleikar
Gramm, om verbalform: som ikkje kan bøyast i modus (og i dei fleste språk heller ikkje i person og tal); jamfør finitt; Sjå: infinitt