wordify
bokmålsordboka
håndskrift, handskrift
SUBSTANTIV
Jamfør skrift
Skrift skrevet med hånden; skrift som er karakteristisk for en person
Jeg kjenner igjen håndskriften hennes
håndskrift, handskrift
SUBSTANTIV
Gjennom tysk Handschrift, fra latin manu scriptum ‘håndskrevet (bok)'; jamfør skrift
Håndskrevet verk (oftest avskrift) fra eldre tid, særlig oldtid eller middelalder; kodeks
Studere gamle håndskrifter
håndskriftsamling, handskriftsamling
SUBSTANTIV
samling av håndskrift
nynorskordboka
handskrift
SUBSTANTIV
Jamfør skrift
Skrift skriven med handa; skrift som er særmerkt for ein person
Han hadde ei pen handskrift
handskrift
SUBSTANTIV
Gjennom tysk Handschrift, frå latin manu scriptum ‘handskriven (bok)'; jamfør skrift
Handskrive verk (ofte avskrift) frå eldre tid, særleg oldtid eller mellomalder; kodeks
Studere eit gammalt handskrift