bokmålsordboka
Ingen artikler funnet for "hovding" i bokmålsordboka
nynorskordboka
hovding, høvding
SUBSTANTIV
Norr. hǫfðingi; av hovud
overhovud for ei stamme eller eit folk
Hovdingen kjempa for folket sitt
Mest om norr_e forhold; leiande person i ein krins
Han var storbonde og hovding vest i landet
I overf: leiar for ei sak, rørsle eller liknande
Ein hovding i målrørsla
hovdingætt, høvdingætt
SUBSTANTIV
ætt som har hatt fleire hovdingar
Dei var av gammal hovdingætt
hovdingmakt, høvdingmakt
SUBSTANTIV
makt, innverknad ein hovding har
Dei store gravhaugane fortel om ei gammal hovdingmakt
hovdingemne, høvdingemne
SUBSTANTIV
Person som har dei naudsynte eigenskapane til å bli hovding