wordify
bokmålsordboka
hoste
SUBSTANTIV
Norrønt hósti, lydord
Det å hoste tilstand da en hoster
Han er plaget av en stygg hoste
Hosten holdt henne våken om natten
Hoste er et typisk symptom på bronkitt
hoste
VERB
Norrønt hósta
Presse luft kraftig og høylytt opp fra lungene for å fjerne slim, fremmedlegemer og lignende fra de nedre luftveiene
Hoste og harke
Hoste opp slim
Han har hostet i flere uker
I overført betydning: gi støtvise og kraftige lyder, ofte som tegn på at noe fungerer dårlig
Motoren hostet og trakk ujevnt
Hoste opp
I overført betydning: skaffe til veie
Få tak i
De klarte å hoste opp noen kandidater til ledervervet
Ledelsen hostet opp tre millioner ekstra
hostedråpe
SUBSTANTIV
I flertall: hostemikstur
hostekule
SUBSTANTIV
Jamfør kule
anfall av hoste; hosteri
En hard hostekule
nynorskordboka
hoste
SUBSTANTIV
Norr. hósti; lydord
Det å hoste tilstand da ein hostar
Ho lid av ein fæl hoste
Hosten held meg vaken om natta
Hoste er eit vanleg symptom på bronkitt
hoste
VERB
Norr. hósta
Presse luft kraftig og høglydt frå lungene for å fjerne slim, framandlekamar og liknande frå dei nedre luftvegane
Hoste og harke
Hoste opp slim
Eg hosta heile natta
I overf: gje støytvise og kraftige lydar, ofte som teikn på at noko ikkje fungerer
Motoren hostar og går ujamt
Hoste opp
I overf: skaffe til vegar
Få tak i
Fotballklubben hosta opp fleire millionar
Ho klarte å hoste opp fleire gode forslag
hoste
ADVERB
Norrønt hǫlzti; samanheng med helst
Heller mykje, mesta for mykje
Hoste hardt (heller hardt)
hosteanfall
SUBSTANTIV
Av hoste
anfall av hoste; hosteri
Ho fekk eit plutseleg hosteanfall