wordify
bokmålsordboka
farang
SUBSTANTIV
Av fare
Liten epidemi; omgangssyke
nynorskordboka
hengjar, hengar
SUBSTANTIV
Innretning til å hengje noko på; jamfør kleshengjar
Hengje frå seg jakka på hengjaren
tilhengjar
Ha eit stort lass på hengjaren
hengjarfeste, hengarfeste
SUBSTANTIV
tilhengjarfeste
heng
SUBSTANTIV
Det å henge
Anten på heng eller spreng
Anten altfor mykje el. for lite (til dømes av tempo), ikkje måtehald
(lett) sjukdom, farang