wordify
bokmålsordboka
heft
SUBSTANTIV
Det å hefte; det å feste
Murblokker som gir god heft for murpuss
heft
SUBSTANTIV
Det å bli hefte; hindring; forsinkelse
Uhell førte til heft i arbeidet
Plunder og heft
hefte
SUBSTANTIV
Jf norr. hepti ‘handtak’; av hefte
forsinkelse; hindring
Snøfallet ble til hefte for skogsarbeidet
Innskrenkning i eiendomsretten; heftelse
Samling av ark, blader, blanketter eller lignende som er heftet sammen; mindre, uinnbundet bok
Tidsskriftet kommer med fire hefter i året
heftelse
SUBSTANTIV
Innskrenkning i eiendomsretten, særlig til fast eiendom eller skip; jamfør hefte
Det var en heftelse ved huset
nynorskordboka
heft
SUBSTANTIV
Det å bli hefte; hindring; forseinking
Det var mykje heft med den gamle bilen
Mykje heft og plunder
feste; det å hefte
Murblokker som gjev god heft for murpuss
hefte
SUBSTANTIV
Jf norr. hepti ‘handtak’; av hefte
seinking; hindring
All snøen førte til mykje hefte i arbeidet
Det blir ikkje noko hefte med å ha dei med
Noko som heftar, hindrar, stengjer; stengsel; stad som det er vandt å kome frå
Hesten sprang ifrå meg til han kom til eit hefte
Plikt som kviler på ein fast eigedom, til dømes lån eller avgrensing av bruken; klausul
Samling av ark, blad el blankettar som er hefta saman; mindre, uinnbunden bok
Første hefte i serien kjem i januar
heftestraff
SUBSTANTIV
hefte
heftekrok
SUBSTANTIV
Krok til å hefte på eller med
Person som heftar bort andre