wordify
bokmålsordboka
haus
SUBSTANTIV
Norrønt hauss
hodeskalle; skolt
Glo så øynene nesten spretter ut av hausen
fjellknatt
hausa
SUBSTANTIV
Person som hører til et folk i Vest-Afrika, særlig i Nord-Nigeria og omliggende områder
hausse
SUBSTANTIV
Av fransk haut ‘høy’
Stigning i pris på verdipapirer; boom; motsatt baisse
haussist
SUBSTANTIV
Person som spekulerer i hausse
nynorskordboka
haus
SUBSTANTIV
Norr. hauss
hovudskalle; skolt
Ha vit i hausen
Vit, åndsevner, godt hovud
Det er haus på den guten
Hovudstykke på ymse ting; hovud
Liten bergknatt
hausa
SUBSTANTIV
Person som høyrer til eit folk i Vest-Afrika, særleg i Nord-Nigeria og stroka ikring
hause
SUBSTANTIV
Av haus
hovudskalle; skolt haus
Liten bergknatt; haus
hausse
SUBSTANTIV
Av fransk haut ‘høg’
Stiging i børskursane på verdipapir eller varer; boom; motsett baisse