bokmålsordboka
havne, hamne
VERB
Av havn
Ha på beite, la beite
havnegang, hamnegang
SUBSTANTIV
havnehage, hamnehage
SUBSTANTIV
Inngjerdet hamn, havnegang
nynorskordboka
hamne
VERB
Norrønt hafna ‘føre (skip) i land’; av hamn
Stogge, slå seg til ro, kome (til eller på)
Hamne i Bergen
Hamne på sjukehus
Hamne på hovudet
hamne
VERB
Av hamn
Kyrne hamnar i utmarka
Ha (dyr) på beite, la beite
Dei hamnar buskapen i kvea
hamnevesen
SUBSTANTIV
Samnemning for den offentlege verksemda som har med drift av hamnene å gjere, anten ei enkelt hamn eller fleire; hamnestell
hamneanlegg
SUBSTANTIV
Av hamn
hamn med kaier, pirar, dokker, pakkhus og liknande