bokmålsordboka
goter
SUBSTANTIV
Norr. goti; gjennom lat.; fra gr.
Medlem av en østgermansk stamme i folkevandringstiden
nynorskordboka
gotar
SUBSTANTIV
Norr. goti; gjennom lat.; frå gr.
Person i ei austgermansk stamme i folkevandringstida
gote
VERB
Samanheng med gatt og gote
gate, hole (ut)
Gote (ut) eit hol
gote
VERB
Samanheng med got og gyte