bokmålsordboka
glise
VERB
Norrønt glissa; beslektet med glimre; glimte og glissen
Lyse, skinne (stygt) fram
Et uhyggelig syn gliste mot oss
Vise tenner; flire (hånlig)
Han gliste bredt
Stå og glise
nynorskordboka
glise
SUBSTANTIV
Ei glise mellom stokkane
glise
VERB
Jamfør norrønt glissa; samanheng med gline og glire
Le, flire (stilt, breitt, fornøgd, hånleg)
Glise av, åt noko(n)
Glise breitt
Vise tenner
Vere utett; glipe; lyse gjennom (ein sprekk)
Det gliser mellom fjølene, gardinene
glisen, glissen
ADJEKTIV
Samanheng med glise
utett, gisen; med opne mellomrom; tynn(sett), spreidd, grisen
Ein glisen stamp, vegg
Glisen skog, åker, tribune
Det er glise i skogen, i benkeradene, mellom gardane
Det er glise med skog, tre, folk