bokmålsordboka
fyrst
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som fyrste
tittel for fyrste foran navn
Fyrst Bismarck
fyrste
SUBSTANTIV
Fra lavtysk opprinnelig ‘den første’, av latin princeps; jamfør prins
Monarkisk statsoverhode, nå særlig i visse mindre land
Fyrsten av Liechtenstein
Leve som fyrster
Leve i luksus
Mørkets fyrste
Djevelen
Medlem av kongehus eller høyadel i visse land
fyrstedømme
SUBSTANTIV
Fra tysk
Land som har fyrste som statsoverhode
Monaco er et fyrstedømme
fyrstehus
SUBSTANTIV
nynorskordboka
fyrst
SUBSTANTIV
Same opphav som fyrste
tittel for fyrste føre namn
Fyrst Rainier
først, fyrst
SUBSTANTIV
Vere med frå førsten
først, fyrst
ADVERB
Norr. fyrstr; opph superl av før; jf førre
Tidlegast; før noko anna; i byrjinga
Først går vi på kafé, og så på kino
Aller først må vi pakke
Først på dagen
Ikkje før
Eg reiser først i morgon
Først no skjønar eg det
eingong; faktisk; berre
Du får bli ei stund når du først har reist så langt
Er ein først i form, går alt lett
Som den el det første i rekkjefølgje
Lande med beina først
Stå først i rekkja
Kome først i mål
Den som kjem først til mølla, får først male
Den som er først ute, får noko først
Det har fordelar å vere først ute
Då først
Ikkje før
Då først kunne eg tenkje klart
Frå først til sist
Tvers gjennom, frå byrjing til slutt
Det var ei fantastisk bok, frå først til sist
Først av alt
Aller først; framfor alt
Først av alt vil eg få takke alle som kom
Først og fremst
Framfor alt, særleg
Først og fremst må vi vere rolege
Først som sist
Utan utsetjing
Dei kan like godt seie sanninga først som sist
Først til mølla
Brukt for å seie at den som er først ute, får noko først
Det er berre 200 billettar, så her gjeld det å vere først til mølla
No først
Ikkje før no
No først merka han at han var utsliten
fyrste
SUBSTANTIV
Frå lågtysk opphavleg ‘den første’, av latin princeps; jamfør prins
Monarkisk statsoverhovud, no særleg i visse mindre land
Fyrsten av Monaco
Leve som fyrstar
Leve i luksus
Mørkrets fyrste
Djevelen
Medlem av kongehus eller høgadel i visse land