bokmålsordboka
funkle
VERB
Fra tysk av Funke ‘gnist’
Skinne glimtvis, blusse, stråle
øynene hennes funklet
Som adjektiv i presens partisipp:
Funklende stjerner, diamanter
nynorskordboka
funkle
VERB
Frå tysk av Funke ‘gneiste’
Funklande stjerner, diamantar