wordify
bokmålsordboka
fullende
VERB
Etter lavtysk, tysk; av ende
fullføre, avslutte
Fullende verket
fullendt
ADJEKTIV
fullkommen, helstøpt, ulastelig
En fullendt skjønnhet
Hun er den fullendte vertinne
nynorskordboka
fullende
VERB
Frå lågtysk
ende, fullføre, avslutte
Fullende planen, reisa
I perfektum partisipp: fullkomen, fullkommen, framifrå
Eit fullenda kunstverk