wordify
bokmålsordboka
fravær
SUBSTANTIV
Det ikke å være til stede
Etter lengre tids fravær
I sjefens fravær
Glimre med sitt fravær
Utmerke seg ved ikke å være til stede
Fravær av
Mangel på
skoft
Det er altfor mye fravær i denne klassen
fraværsdag
SUBSTANTIV
Dag da en er borte fra skole, arbeidssted eller lignende
fraværsprotokoll
SUBSTANTIV
Protokoll over skoleelevers fravær
fraværsdom
SUBSTANTIV
Dom som avsies dersom en part uteblir fra et rettsmøte
nynorskordboka
fråvære, fråvær
SUBSTANTIV
Det å ikkje vere til stades eller møte opp; forsøming
Eit fråvære på 10 %
Det er stort fråvære i klassa
Glimre med sitt fråvær
Utmerkje seg ved ikkje å vere til stades
Etterledd i ord som:
sjukdomsfråvære, sjukdomsfråvær
fråværeprosent, fråværsprosent
SUBSTANTIV
Fråvære frå skule, arbeidsplass fråvær målt i prosent av pårekna oppmøtetid
fråværegrunn, fråværsgrunn
SUBSTANTIV
Grunn, årsak til fråvær
fråværedag, fråværsdag
SUBSTANTIV
Dag ein er fråverande frå arbeidsstad, skule eller liknande