wordify
bokmålsordboka
fravær
SUBSTANTIV
Det ikke å være til stede
Etter lengre tids fravær
I sjefens fravær
Glimre med sitt fravær
Utmerke seg ved ikke å være til stede
Fravær av
Mangel på
skoft
Det er altfor mye fravær i denne klassen
nynorskordboka
fråvære, fråvær
SUBSTANTIV
Det å ikkje vere til stades eller møte opp; forsøming
Eit fråvære på 10 %
Det er stort fråvære i klassa
Glimre med sitt fråvær
Utmerkje seg ved ikkje å vere til stades
Etterledd i ord som:
sjukdomsfråvære, sjukdomsfråvær
fråværedag, fråværsdag
SUBSTANTIV
Dag ein er fråverande frå arbeidsstad, skule eller liknande
fråværsdom
SUBSTANTIV
Dom som blir felt dersom eine parten held seg vekke frå retten