wordify
bokmålsordboka
skoft
SUBSTANTIV
Fra lavtysk, nederlandsk ‘arbeidsøkt, hvilestund mellom to økter’
Fravær fra arbeid eller skole
Han har hatt lite skoft i år
skofte
VERB
Fra lavtysk, nederlandsk ‘hvile (i arbeidet)'
Være borte fra arbeid eller skole
Skofte noen timer
nynorskordboka
skoft
SUBSTANTIV
Frå nederlandsk, lågtysk ‘arbeidsøkt, kvilestund mellom to økter’
Det å skofte; fråvær
Ha lite skoft siste året
arbeidsøkt; skift
skofte
VERB
Frå nederlandsk, lågtysk ‘kvile (i arbeidet)'
Vere borte frå arbeid eller skule
Skofte arbeidet dei to siste timane