bokmålsordboka
friår
SUBSTANTIV
år med fri fra arbeid eller utdannelse; sabbatsår
Ta et friår for å reise
nynorskordboka
friår
SUBSTANTIV
år med fri frå arbeid eller utdanning; sabbatsår
Eit løna friår frå jobben til vidareutdanning
friar
SUBSTANTIV
Av fri
Person som frir; belar
Ho hadde mange friarar
fri, frie
VERB
Norrønt fría; av fri
Gjere fri frå eller frita for noko uynskt; verne, berge, frelse
Fri seg frå eit åk
Fri seg frå fordommar
Fri seg frå mistanke
Fri oss frå det vonde
Fri oss frå fare
Vere fridd for uro
Eg kan ikkje fri meg frå å tru …
Fri ut
Gjere nokon fri
Forløyse, berge
fri, frie
VERB
Av lågtysk vrien, samanheng med norrønt frjá ‘elske’ og fred
Be nokon om å gifte seg med ein
Guten fridde til jenta
Ho fridde og fekk ja
Prøve å gjere seg populær hos nokon
Fri til publikum
Partiet frir til ungdomen