wordify
bokmålsordboka
friskare
SUBSTANTIV
Av fri og skare
frikorps
nynorskordboka
friskare
SUBSTANTIV
Av fri og skare
frikorps
frisk
ADJEKTIV
Frå lågtysk; same opphav som fersk
Som ikkje har byrja å tape seg; fersk, god, uskjemd, rein
Friske grønsaker
Friske egg
Frisk blomstrar
Fylle på friskt vatn
Sleppe inn frisk luft
Ha frisk pust
Fornya, uveikt
Friskt mot
Sleppe til friske krefter
Leve i friskt minne
Nyleg hend eller laga; fersk
Friske spor
Friske inntrykk
Som har god helse; sunn, bra; motsett sjuk
Bli frisk etter sjukdomen
Ikkje kjenne seg heilt frisk
Vere frisk og sterk
Ho vart frisk av lungebetennelsen
Livleg, kvikk, feiande
Friske fargar
Frisk musikk
Frisk vind
Friskt tråv
Friske fråspark
Han var ein frisk kar
Brukt som adverb
Det brann friskt
Frisk bris
Middels sterk vind med styrke frå 8,0 til 10,7 m/s (meter per sekund)
direkte, vågal, uredd
Vi må tole såpass frisk tale
Forfriskande, kveikjande, svalande; kald
Friskt vêr
Ta seg eit friskt bad
Det er friskt ute no