wordify
bokmålsordboka
forrykke
VERB
Fra lavtysk, tysk; av for-
Bringe i ulage; skiple, endre
Forrykke perspektivet
Forrykke maktbalansen
nynorskordboka
forstyrra
ADJEKTIV
Perfektum partisipp av forstyrre
forvirra, galen
Er du heilt forstyrra?
forstyrre
VERB
Frå lågtysk ‘røre opp i noko’; av for-; etterleddet samanheng med styr
bry, uroe
Forstyrre ein i middagskvila
Hysj, ikkje forstyrr meg!
Bringe uorden i; skiple, forvirre
Forstyrre balansen
Brukt som adjektiv
Eit forstyrrande element