bokmålsordboka
fordrer
SUBSTANTIV
Person som fordre i gruve
fordre
VERB
Fra lavtysk med betydning ‘føre fram’
Transportere utbrutt malm i gruve
Mer kan ingen fordre
Saken fordrer stor oppmerksomhet
nynorskordboka
fordrar
SUBSTANTIV
Person som fordre i gruve
fordra, fordrage
VERB
Frå lågtysk; av for-
Halde ut, tole, like
Eg kan ikkje fordra han
fordre
VERB
Frå lågtysk med tyding ‘føre fram’
Transportere (malm eller gods) i eller ved gruve
Planta fordrar lite stell