wordify
bokmålsordboka
flod
SUBSTANTIV
Fra tysk
Stor, bred elv
strøm
En flod av tårer
flod
SUBSTANTIV
Norrønt flóð; beslektet med flyte
flom, oversvømmelse
flodbølge
SUBSTANTIV
Av flod
Svært stor bølge som oppstår ved jordskjelv, ras, kraftige eksplosjoner, vulkanutbrudd og lignende; jamfør tsunami
flodhest
SUBSTANTIV
Av gresk hippopotamos, av hippos ‘hest’ og potamos ‘flod’
Stort, afrikansk, partået hovdyr med klumpete kropp, korte bein og lite hår som lever i ferskvann; Hippopotamus amphibius
nynorskordboka
flod
SUBSTANTIV
Norrønt flóð; samanheng med flyte
flaum
Periodisk stiging i vasstanden i havvatn; stigande sjø; til skilnad frå fjøre
Det er flod mellom klokka to og åtte
Flod og fjøre
Høgaste vasstand når sjøen har stige; høgvatn; til skilnad frå fjøre
Det er full flod klokka ti
Flod sjø
Flod høgvatn
Som etterledd i ord som:
springflod, stormflod
Stor, brei elv
straum
Ei flod av tonar
flodbølgje, flodbylgje, flodbølge
SUBSTANTIV
Ovstor bølgje som oppstår ved jordskjelv, ras, kraftige eksplosjonar, vulkanutbrot og liknande; jamfør tsunami