wordify
bokmålsordboka
fald
SUBSTANTIV
Norrønt faldr
Innbøyd eller påsydd kant på tøy
Falden har løsnet
falde
VERB
Norrønt falda
Lage fald på
Falde en duk
Falde opp en kjole
nynorskordboka
faldar
SUBSTANTIV
Frå engelsk; jamfør foldar
Mindre, samanbretta trykksak
fald
SUBSTANTIV
Norrønt faldr; av falde
Bølgjeforma brett; skrukk, fold
Kjolen ligg i faldar
Tøyet ligg i faldar
Leggje ansiktet i dei rette faldane
Setje opp det ansiktsuttrykket som høver for stunda
Innbretta, fastsydd kant på klede; kantsaum, oppbrett
Falden på kjolen heng ned
Geologisk formasjon med ein oppbøygd og ein nedbøygd kant
Faldar på jordoverflata
falde
VERB
Norr. falda
brette, folde
Falde saman arket
Han falda saman dei nyvaska kleda
Falde hendene til bøn
Falde ut
Breie ut
Brette ut
Falde seg ut
Brette seg ut
Utfalde seg
Fallskjermen falda seg ikkje ut
Lage fald på
Falde opp skjørtet
Falde tøyet