bokmålsordboka
ettergivende
ADJEKTIV
Som gir etter for påføring av kraft; lite fast
Ettergivende grunn
Som lett gir etter for andres ønsker, meninger eller krav; føyelig; svak
Føre en ettergivende politikk
Du er altfor ettergivende
nynorskordboka
ettergjevande, ettergivande
ADJEKTIV
Som gjev etter for påføring av kraft; lite fast
Grunnen er ettergjevande
Som lett gjev etter for meiningar, ynske og krav frå andre; føyeleg; veik
Du er altfor ettergjevande
Ettergjevande foreldre
Vere ettergjevande i forhandlingane
ettergje, ettergi, ettergjeve
VERB
La sleppe å betale eller sone; frita frå; tilgje
Banken ettergav delar av gjelda
Bli ettergjeven straffa