wordify
bokmålsordboka
elsk
SUBSTANTIV
Norrønt elska; av elske
kjærlighet, godhet; sterk interesse
Ha en stor elsk til musikk
Politikere med elsk til fedrelandet
Legge sin elsk på
Bli glad i eller interessert i
Engelske kritikere la sin elsk på den norske forfatteren
elskling
SUBSTANTIV
Fra svensk
Brukt i tiltale til kjæreste; elskede
Velkommen hjem, elskling
elsker
SUBSTANTIV
Norrønt elskari
Mann som en person har et seksuelt forhold til uten at de er gift eller samboende
Hun har en yngre elsker
Han ønsket seg en elsker
Person som har et seksuelt forhold til en annen; person i egenskap av seksualpartner
De er ektefeller og elskere
En god elsker
En dårlig elsker
Lykkelige mennesker er bedre elskere
Person som liker noe svært godt; venn
En elsker av klassisk musikk
elskerinne
SUBSTANTIV
Kvinne som en person har et seksuelt forhold til uten at de er gift eller samboende; jamfør elsker
Ha en hemmelig elskerinne
Kvinnelig elsker
Være en dårlig elskerinne
nynorskordboka
elsk
SUBSTANTIV
Norrønt elska; av elske
kjærleik, godhug; sterk interesse
Vise sin elsk til folket
Vere kjent for sin elsk til musikken
Leggje sin elsk på
Bli glad i eller interessert i
Dei har lagt sin elsk på den spanske øya
elskhug
SUBSTANTIV
Norrønt elsk(h)ugi
Sanseleg kjærleik; elsk
Brennande elskhug
Lokke nokon til elskhug
Ha elskhug til naturen
elskar
SUBSTANTIV
Norrønt elskari
Mann som ein person har eit seksuelt forhold til utan at dei er gifte eller sambuande
Ho hadde mange elskarar
Han har ein yngre elskar
Person som har eit seksuelt forhold til ein annan; person i eigenskap av seksualpartnar
Dei er ektefellar og elskarar
Ein dårleg elskar
Alle kan bli gode elskarar
Person som liker noko svært godt; ven
Ein elskar av saksofonjazz
elskarinne
SUBSTANTIV
Kvinne som ein person har eit seksuelt forhold til utan at dei er gifte eller sambuande; jamfør elskar
Ho vart elskerinna til ein framståande, gift politikar
Kvinneleg elskar
Ei svært god elskerinne