wordify
bokmålsordboka
ekspedisjon
SUBSTANTIV
Fra latin
Det å ekspedere eller bli ekspedert
Ekspedisjon av gods
Større ferd med vitenskapelig eller militært formål; gruppe med deltakere på en slik ferd
Legge ut på en farefull ekspedisjon
En vitenskapelig ekspedisjon
En to måneder lang ekspedisjon i jungelen
En ekspedisjon bestående av fire forskere
Som etterledd i ord som:
forskningsekspedisjon, forskingsekspedisjon, polarekspedisjon
Avdeling, kontor, rom eller bygg der et foretak eller en organisasjon tar imot publikum
Henvend deg i ekspedisjonen
Foretak som driver med forsendelse av varer
Gå til ordforklaring for "ekspedisjon"
Gebyr en må betale for at noen skal behandle en sak eller en bestilling, sende en vare eller lignende; jamfør ekspedisjon
For å gjøre om bestillingen må du betale et ekspedisjonsgebyr på 250 kroner
Gå til ordforklaring for "ekspedisjonsgebyr"
Sjef for avdeling i et norsk departement eller i Riksrevisjonen
Gå til ordforklaring for "ekspedisjonssjef"
ekspedisjonskontor
SUBSTANTIV
Sted der en ekspedere kunder; kontor som yter tjenester til publikum
nynorskordboka
ekspedisjon
SUBSTANTIV
Frå latin
Det å ekspedere eller bli ekspedert
Ekspedisjon av gods
Større ferd med vitskapleg eller militært føremål; gruppe med deltakarar på ei slik ferd
Leie ein ekspedisjon til Sørpolen
Leggje ut på ekspedisjon
Ein militær ekspedisjon
Ein fransk ekspedisjon med fem medlemer
Som etterledd i ord som:
forskingsekspedisjon, polarekspedisjon, polekspedisjon
Avdeling, kontor, rom eller bygg der eit føretak eller ein organisasjon tek imot publikum
Arbeide i ekspedisjonen
Føretak som driv med sending av varer
ekspedisjonskontor
SUBSTANTIV
Stad der ein ekspedere kundar; kontor som yter tenester til publikum
ekspedisjonssjef
SUBSTANTIV
Sjef for avdeling i eit norsk departement eller i Riksrevisjonen
ekspedisjonsgebyr
SUBSTANTIV
Gebyr ein må betale for at nokon skal behandle ei sak eller ei bestilling, sende ei vare eller liknande; jamfør ekspedisjon
Prisen inkluderer ikkje porto og ekspedisjonsgebyr