bokmålsordboka
dunge
SUBSTANTIV
Beslektet med dynge
Ihopsamlet haug
En dunge med klær
Stoffene lå i en uformelig dunge utover bordet
Dunger med snø
Haug med avfall; dynge
Avfallet ble liggende i en dunge
Kaste på dungen
Vi har fått en dunge med rebeller
dunge
VERB
Av dunge
Samle i en haug; dynge
Han dunget skittentøyet på gulvet
dungevis
ADVERB
Det har vært dungevis med folk her
Brukt som substantiv:
Få fisk i dungevis
nynorskordboka
dunge
SUBSTANTIV
Samanheng med dyngje
Ihopsamla haug
Kaste noko i ein dunge
Snøen var brøyta opp i store dungar
Avfallshaug
Dungen med avfall vart liggjande
Kaste på dungen
Ein dunge med folk
Ein dunge med gode låtar
dunge
VERB
Av dunge
Samle i ein haug; dyngje
Dunge noko saman
dungevis
ADVERB
Der ligg dungevis med bøker
Brukt som substantiv
Få fisk i dungevis