wordify
bokmålsordboka
dogg, dugg
SUBSTANTIV
Norr. dǫgg
Vanndamp fra lufta som har fortettet seg ved avkjøling
Doggen på marka
Forsvinne som dogg for sola
dugg
SUBSTANTIV
doggpil, duggpil
SUBSTANTIV
Jf pil
Tre med sagtaggete blad i vierfamilie; Salix daphnoides
doggpunkt, duggpunkt
SUBSTANTIV
I fysikk: temperatur en luftmengde kan avkjøles til uten at vanndampen i lufta blir fortettet til vann
nynorskordboka
dogg
SUBSTANTIV
Norrønt dǫgg
Vassdamp frå lufta som har fortetta seg til dropar ved avkjøling
Dogga på marka
Kverve som dogg for sola
skvett; drope
Dei eig ikkje dogga
dogg, dogge
SUBSTANTIV
Frå engelsk dog, jamfør tysk Dogge
Hund av ei gruppe med firkanta hovud og brei snute
doggfall
SUBSTANTIV
Det at det dogge
Det var doggfall om natta