wordify
bokmålsordboka
dristig
ADJEKTIV
Av lavtysk drist(e) ‘dristig(e)'; jamfør driste
uredd, modig; vågal, risikofylt
En dristig bilfører
En dristig plan
En dristig strategi
Det er dristig å invitere til utendørs arrangementer i oktober
Som avviker fra det som er vanlig eller passende; freidig
En dristig fargesammensetning
En dristig filosofisk diskusjon
Et dristig fotografi av lettkledde mennesker
Et dristig antrekk
Gå til ordforklaring for "dristig"
dristighet
SUBSTANTIV
vågemot, tapperhet
De var fulle av dristighet og pågangsmot
Det å være dristig
Vise dristighet og kreativitet
Dristighet i klesveien
nynorskordboka
dristig
ADJEKTIV
Av lågtysk drist(e) ‘dristig’; jamfør driste
djerv, modig; vågal, risikofylt
Ein dristig klatrar
Ei dristig ferd
Ein dristig plan
Som vik av frå det som er vanleg eller høveleg; freidig
Ein dristig kjole
Kome med ein dristig påstand
Ei dristig tolking av boka
dristigheit
SUBSTANTIV
vågemot, djervskap
Ho ville klatre opp fjellveggen for å vise fram dristigheita si
Det å vere dristig
Dristigheit i val av fargar og fasongar
Ei tid prega av dristigheit og nytenking
Filmen var prega av sensualitet og dristigheit