bokmålsordboka
VERB
Av latin dis- og sociare ‘forene’
I psykologi: koble fra eller skille elementer som hører sammen; motsatt assosiere; atskille, adskille
Som en mestringsstrategi begynte hun å dissosiere
Kløyve molekyl(grupper) i atom(grupper) eller ioner; spalte
Denne syren dissosierer til bikarbonationer og hydrogenioner
nynorskordboka
dissosiere
VERB
Av latin dis- og sociare ‘sameine’
I psykologi: kople frå eller skilje element som høyrer saman; motsett assosiere; skilje, spalte
For å meistre kvardagen byrja han å dissosiere
Kløyve molekyl(grupper) i atom(grupper) eller ion; spalte
Karbonsyra dissosierer til eit hydrogenion og eit bikarbonation