wordify
bokmålsordboka
disete, diset
ADJEKTIV
Full av dis; disig; uklar
En vindstille, disete dag
nynorskordboka
disagio
SUBSTANTIV
Av italiensk dis- og agio ‘ubehageleg’; av dis- og agio
kurstap; motsett agio
dis
SUBSTANTIV
Teke opp att frå norrønt dís
Kvinneleg vernegud i norrøn mytologi
dise
VERB
pusle, somle
smiske, slarve