bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Av latin dirigere
Person som dirigere et kor eller orkester
Dirigenten hever taktstokken
ordstyrer, møteleder
Velge dirigent til årsmøtet
Person som leder eller styrer andre i en bestemt retning
Laget trenger en rask midtstopper og en sterk dirigent på midtbanen
SUBSTANTIV
Liten klubbe som en ordstyrer kan slå i bordet med; jamfør dirigent
SUBSTANTIV
Lett pinne eller stokk som en dirigent bruker til å lede framføringen til et orkester eller kor med; taktstokk
dirigentstav
SUBSTANTIV
Lett pinne eller stav som en dirigent bruker til å lede framføringen til et orkester eller kor med; taktstokk
nynorskordboka
dirigent
SUBSTANTIV
Av latin dirigere
Person som dirigere eit kor eller orkester
Dirigenten for barnekoret
ordstyrar, møteleiar
Velje dirigent til årsmøtet
Person som leier eller styrer andre i ei viss retning
Det trengst ein dirigent som kan få ballen fram til spissane
dirigentpinne, dirigentpinn
SUBSTANTIV
Lett pinne som ein dirigent nyttar til å leie framføringa til eit orkester eller kor med; taktstokk
dirigentstav
SUBSTANTIV
Lett pinne eller stav som ein dirigent nyttar til å leie framføringa til eit orkester eller kor med; taktstokk