bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Av gresk di- og polos ‘spiss, akse’; jamfør di- og pol
Kombinasjon av en positiv og en negativ pol med like stor elektrisk ladning (i et atom eller molekyl)
SUBSTANTIV
Todelt radioantenne
nynorskordboka
dipol
SUBSTANTIV
Av gresk di- og polos ‘spiss, akse’; jamfør di- og pol
Kombinasjon av ein positiv og ein negativ pol med like stor elektrisk ladning (i eit atom eller molekyl)
dipolantenne
SUBSTANTIV
Todelt radioantenne