bokmålsordboka
bort
ADVERB
Norrønt burt(u), brott(u), av í (á) braut (brott) ‘i vei’
Fra et sted (der noen eller noe er) til et annet sted som ligger lenger unna; av sted, av gårde; til forskjell fra ned og opp
Reise bort
Gå dit bort
Jeg skal bort i kveld
Gjøre seg bort
Prestere dårlig
Skjemme seg ut
Love bort
Gjøre lovnad om å gi noe
Rive bort
Få til å dø
Bort i natta
I hytt og vær
Mengingsløst, galt
Bort i staur og vegger
Riv ruskende galt
Gå bort
Besøke andre;
Hun gikk bort etter lengre tids sykdom
Komme bort i
I en annen retning
Snu, vende seg bort
Se bort fra
Ikke ta hensyn til
Se bort fra en regel
Ute av syne, vekk
Komme bort
Somle bort noe
Gå bort og gifte seg
Falle bort
Ikke gjelde mer; bli borte; dø
Gå seg bort
Gå seg vill
Fra én persons eie til en annen person
Auksjonere bort noe
Låne bort noe
Bytte bort noe
Leie bort
Om gradvis opphør av noe:
Visne bort
Tonen døde bort
Koke bort
Gå i oppløsning
Ikke bli noe av
Hele planen kokte bort
Koke bort i ingenting
borteboer, bortebuer
SUBSTANTIV
Elev, student som ikke bor hos foreldrene under studiene
SUBSTANTIV
I idrett: annen bane enn den som et lag hører hjemme på; motsatt hjemmebane
nynorskordboka
bort
ADVERB
Norr. brott(u), burt(u) av í (á) braut (brott) ‘i veg’; jf braut
Frå ein stad (der nokon el noko er) til ein annan stad som ligg lenger unna; av stad, av garde; til skilnad frå ned og og opp
Gå dit bort!
Fare langt bort
Kome bort frå
Bort om fjorden
Gå bort til nokon
Sjå bort i vegen
Bort på brua
Eg skal bort i kveld
Gjere seg bort
Prestere dårleg
Skjemme seg ut
Sjå bort frå
Ikkje ta omsyn til
Vi kan ikkje sjå bort frå det økonomiske aspektet
Kome bort i
Røre, snerte nokon eller noko
Bilen fekk skrens og kom bort i steinar på venstre side
Bli innblanda i (noko)
Kome bort i uheldige miljø
I ei anna lei
Snu seg bort
Vende seg bort
Frå ein person si eige til ein annan person
Auksjonere bort
Byte bort
Gje bort
Leige bort
Love bort
Gjere lovnad om å gje noko
Ut or syne; ikkje å sjå meir; vekk
Kome bort
Somle bort
Gløyme bort
Hefte bort tida
Visne bort
Gå bort
Verte borte; forsvinne
Flekken gjekk bort
Døy
Han gjekk bort etter kort tids sjukdom
Gå seg bort
Gå seg vill
Bort i hør og heim
I hytt og vêr
Meiningslaust, gale
Bort i alle vegger
I hytt og vêr
Meiningslaust, gale
Rive bort
Få til å døy
Koke bort
Gå i oppløysing
Ikkje bli noko av
Saka kokte bort
Koke bort i ingenting
Slå bort
òg: ikkje vilje tale om (noko)
Falle bort
Ikkje gjelde meir
Bli borte
Døy
bortekamp
SUBSTANTIV
I idrett: kamp på bortebane
bortebuar
SUBSTANTIV
Elev, student som ikkje bur hos foreldra under studia
bortebane
SUBSTANTIV
I idrett: anna bane enn den som eit lag høyrer heime på; motsett heimebane