bokmålsordboka
VERB
Fra lavtysk ‘overveie, spekulere på’
Se på; granske
Han betraktet henne oppmerksomt
Vi betrakter saken som opp- og avgjort
Som kunstverk betraktet er ikke bildet verdt stort
Dette tilfellet kan ikke betraktes isolert
SUBSTANTIV
Av betrakte
En uhildet betrakter
ADJEKTIV
Fra tysk ‘stor nok til å komme i betraktning’
Temmelig stor; betydelig
Det er snakk om betraktelige summer
Brukt som adverb
Hun er betraktelig bedre
nynorskordboka
betrakte
VERB
Gjennom bokmål, frå lågtysk
Sjå på; granske
Betrakte det heile på avstand
Halde for, rekne for; vurdere
Bli betrakta som ein slamp
betrakteleg
ADJEKTIV
Gjennom bokmål, frå tysk
Monaleg, mykje, heller stor
Ein betrakteleg auke i leigeprisane
Brukt som adverb
Skredfaren har auka betrakteleg