bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Fra tysk , av bestan; jamfør bestå
Samling av en viss art eller en viss type dyr i et visst område; populasjon, forekomst
Bestanden av elg
En artsrik bestand
SUBSTANTIV
Samme opprinnelse som bestand
I botanikk: noenlunde ensartet skogteig som er stor nok som driftsenhet
SUBSTANTIV
Fra tysk
del som noe består av; komponent
Proteiner utgjør en viktig bestanddel av kosten
Oppløse noe i sine enkelte bestanddeler
SUBSTANTIV
Det å være motstandsdyktig mot kjemisk nedbrytning; holdbarhet
Metallers bestandighet mot korrosjon
nynorskordboka
bestand
SUBSTANTIV
Frå lågtysk , av bestan; jamfør bestå
Samling av ei viss art eller ein viss type dyr i eit visst område; populasjon; førekomst
Bestanden av elg
Ein artsrik bestand
bestand
SUBSTANTIV
Same opphav som bestand
I botanikk: nokolunde einsarta skogteig som er stor nok som driftseining
bestanddel
SUBSTANTIV
Frå tysk
del som noko består av; komponent
Ein grunnleggjande bestanddel
Protein er ein viktig bestanddel i kosthaldet
bestandig
ADJEKTIV
Gjennom bokmål, frå lågtysk ‘som held stand, er varig’
Motstandsdyktig mot kjemisk nedbryting; haldbar
Brukt som adverb: alltid, stendig
Ho er bestandig blid
Borte for bestandig