bokmålsordboka
SUBSTANTIV
Gjennom lavtysk, fra latin, av gresk boubalos ‘gaselle’
Fellesbetegnelse for en gruppe oksearter med flate, brede horn
Afrikansk bøffel
Indisk bøffel
Brukt om bison
En veske av bøffel
Person som er grov og taktløs
Han er en bøffel i selskapslivet
SUBSTANTIV
Småvokst præriegress som lager tette tuer eller matter; Buchloë dactyloides
SUBSTANTIV
Hunn av bøffel
nynorskordboka
bøffel
SUBSTANTIV
Gjennom lågtysk, frå latin, av gresk boubalos ‘gaselle’
Samnemning for ei gruppe oksearter med flate, breie horn
Afrikansk bøffel
Asiatisk bøffel
Brukt om bison
Ei veske av bøffel
Person som er grov og taktlaus
Han er ein bøffel i selskapslivet
bøffelflokk
SUBSTANTIV
flokk med bøffel
På sletta går det ein beitande bøffelflokk
bøffelgras
SUBSTANTIV
Småvakse præriegras som lagar tette tuer eller matter; Buchloë dactyloides
bøffelku
SUBSTANTIV
Ho av bøffel