bokmålsordboka
VERB
Av ætt jamfør norrøntættaðr ‘av den og den ætt’
ætte fra Harald Hårfagre
SUBSTANTIV
SUBSTANTIV
Feide mellom to (eller flere) slekter
SUBSTANTIV
Gård som har vært i samme slekts eie i flere generasjoner
nynorskordboka
ætte
VERB
Av ætt; jamfør ætta
I uttrykk:
ætte frå dei gamle gudane
Ha opphavet sitt frå, stamme frå
Han ætta frå ein stad langt nord i landet
ætte frå
Vere etterkomar av, nedstamme frå
ættetre
SUBSTANTIV
ætteband
SUBSTANTIV
Av ætt
ættedrap
SUBSTANTIV
Om norrøne forhold: drap i samband med blodhemn