wordify
Tekstoversetter
Tekstoversetter
bokmålsordboka
Se nynorskordboka
åvelte
SUBSTANTIV
Se bøying
Av norrønt á ‘på’
Veltet stilling
Hesten lå i åvelte (på ryggen uten å kunne reise seg)
Gå til ordforklaring for "åvelte"
nynorskordboka
Se bokmålsordboka
åvelte
SUBSTANTIV
Sjå bøying
Jamfør
åvelta
; jamfør òg
ålvelte
åvelta stode;
ålvelte
Liggje i åvelte (el. i åvelta)
Dette i åvelte
åvelte
ADVERB
åveltes
Dette åvelte
Liggje åvelte
åveltes
ADVERB
På ryggen med føtene i vêret;
åvelta
Hesten ligg åveltes
åvelt
ADJEKTIV
Sjå bøying
åvelta, ålvelt, i koll, over ende; særleg som adverb:
Hesten ligg reint åvelt
Han gjekk åvelt
Lukk