wordify
bokmålsordboka
åvelte
SUBSTANTIV
Av norrønt á ‘på’
Veltet stilling
Hesten lå i åvelte (på ryggen uten å kunne reise seg)
Gå til ordforklaring for "åvelte"
nynorskordboka
åvelta
ADJEKTIV
Jamfør norrønt afvelta
Velta over ende; i koll, med føtene i vêret; ålvelt
Eit åvelta lass
Ein åvelta båt
Ofte som adverb:
Hesten ligg åvelta
åvelte
SUBSTANTIV
Jamfør åvelta jamfør òg ålvelte
åvelta stode; ålvelte
Liggje i åvelte (el. i åvelta)
Dette i åvelte