bokmålsordboka
vyrk
ADJEKTIV
Norrønt virkr, egentlig ‘som er virksom’; av verk
Være vyrk for ungene sine
nynorskordboka
vyrk
ADJEKTIV
Norrønt virkr eigenleg ‘som er verksam’; av verk
Som syner omhug, omsut (for noko(n)); omsorgsfull
Vere vyrk for ungane sine
Om tid: som høver til arbeid
Ein vyrk dag (arbeidsdag)
vyrke
SUBSTANTIV
Jamfør norrønt virkr dagr ‘yrkedag’; samanheng med verk
Kvardagane i veka; sykn, sykne
Både helg og vyrke
vyrke
SUBSTANTIV
Norrønt virki ‘gjerning’
Emne, råstoff til å lage noko av, til dømes tømmer til eit hus, ty til klede og så vidare; tilfang, virke
Byggjevyrke
Trevyrke
På sløyden måtte vi betale vyrket sjølve
Vyrke til ein benk
vyrke
SUBSTANTIV
Same opphav som vyrke