bokmålsordboka
vyrk
ADJEKTIV
Norrønt virkr, egentlig ‘som er virksom’; av verk
Være vyrk for ungene sine
nynorskordboka
vyrke
SUBSTANTIV
Jamfør norrønt virkr dagr ‘yrkedag’; samanheng med verk
Kvardagane i veka; sykn, sykne
Både helg og vyrke
vyrke
SUBSTANTIV
Norrønt virki ‘gjerning’
Emne, råstoff til å lage noko av, til dømes tømmer til eit hus, ty til klede og så vidare; tilfang, virke
Byggjevyrke
Trevyrke
På sløyden måtte vi betale vyrket sjølve
Vyrke til ein benk
vyrke
SUBSTANTIV
Same opphav som vyrke
vyrkedag
SUBSTANTIV
Av vyrke