bokmålsordboka
vilkårlig
ADJEKTIV
Etter tysk
(som handler, opptrer) etter eget godtykke
En vilkårlig styrer
Vilkårlige domsavsigelser
Som adverb:
Behandle en vilkårlig
Velge et vilkårlig tall
Det blir altfor vilkårlig
nynorskordboka
vilkårleg
ADJEKTIV
Etter tysk
Etter eige godtykke; lunefull
Ein vilkårleg styrar
Få vilkårleg handsaming (tilfeldig)
Fritt vald
Velje eit vilkårleg tal
vilkårlegheit
SUBSTANTIV
Vilkårleg handling eller framferd; godtykke, slumpetreff