wordify
bokmålsordboka
vigsle
VERB
vie, innvie
Vigsle vannet mot trolldom
Vigsle en ny kirke
Som adjektiv i perfektum partisipp:
Være på vigslet grunn
vigslevann, vigslevatn
SUBSTANTIV
vievann
vigsler
SUBSTANTIV
Person som har rett til å foreta vigsel
nynorskordboka
vigsle
SUBSTANTIV
vigsel
vigsel, vigsle
SUBSTANTIV
Norrønt vígsla; av vie
kyrkjeleg handling som går ut på at noko blir helga, lyst heilagt, til dømes eit ekteskap, ei ny kyrkje; vigsle
òg i sms som:
bispevigsel, bispevigsle, brurevigsel, brudevigsel, brurevigsle, brurvigsel, kyrkjevigsel, kyrkjevigsle
Seremoni ved borgarleg stifting av ekteskap
innviing
Vigsel av nybrua
vigsle
VERB
Av vigsel
vie, innvie
Vigsle vatnet mot trollskap
Vigsle nykyrkja
vigselformular, vigsleformular
SUBSTANTIV