wordify
bokmålsordboka
veng
SUBSTANTIV
Norrønt vængi n
Kahytt akterut på jekt og lignende
nynorskordboka
veng
SUBSTANTIV
Norrønt vængr; jamfør ving; i tyding ‘flyveng’ frå engelsk
flygelem hos fuglar og insekt
Fuglen flaksa med vengene
Klippe vengene på
òg overf: ta makta frå (nokon)
Ta under vengene
Syne omsorg for nokon
Noko som liknar ein veng (1)
Vengene på eit fly
Vengene på ei kvern, ein propell, ei vifte
I botanikk: hinneliknande sveveorgan på frukt, frø
Vengene på frukta av lønn
Kome seg på vengene
lette, flyge
fløy, sidebygg
Stå på vengen på kommandobrua
kahytt akterut på fartøy
vengbåt
SUBSTANTIV
Båt med veng
vengebein
SUBSTANTIV
Knokkel i fugleveng
Ta ved vengebeinet
I overført tyding: ta (nokon) verkeleg fatt
vengebåt
SUBSTANTIV
hydrofoilbåt