wordify
bokmålsordboka
vektarm
SUBSTANTIV
Arm på vektstang
nynorskordboka
vektar
SUBSTANTIV
Frå lågtysk, tysk; samanheng med vakt
Før: offentleg vaktmann som sytte for orden i ein by (om natta), varsla brann og ropte ut klokkeslett og vindretning
Person som gjer vaktteneste for eit vaktselskap; vaktmann
vektarm
SUBSTANTIV
Arm på vektstong
vektarrop
SUBSTANTIV
Rop frå ein vektar om klokkeslett og vindretning eller om brann
vektarrunde
SUBSTANTIV
Fast runde som ein vektar skulle gå