wordify
bokmålsordboka
vakle
VERB
Fra tysk; beslektet med vagge
Stå, gå ustøtt; holde på å falle
Hun vaklet og falt
Som adjektiv i presens partisipp:
Gå med vaklende skritt
Tårnet vakler
I overført betydning:
Regimet har begynt å vakle
Som adjektiv i presens partisipp:
Et styre på vaklende føtter
En vaklende teori
Være usikker, ubesluttsom
Vakle i en beslutning
Vakle mellom to muligheter
Som adjektiv i presens partisipp:
Et vaklende sinn
Vaklende rettskrivning
vaklevoren
ADJEKTIV
ustø
En gammel, vaklevoren stol
ubesluttsom; rådløs
Partiet er vaklevorent som vanlig
nynorskordboka
vakle
VERB
Frå tysk; samanheng med vagge
Stå, gå ustøtt; halde på å falle
Ho vakla og fall
Kjeglene stod og vakla
Gå med vaklande steg
I overført tyding:
Eit styre på vaklande føter
Vere usikker, tvisinna; ha vanskeleg for å ta ei avgjerd
Vakle i ei avgjerd
Vakle i trua
Vaklande rettskriving
vaklevoren
ADJEKTIV
ustø
Ein gammal vaklevoren stol
Som er ute av stand til å ta avgjerder; tvisinna
Vaklevoren i målspørsmålet