wordify
bokmålsordboka
uvegerlig
ADVERB
Etter tysk unweigerlich, av vegre, egentlig ‘som en ikke kan vegre seg mot’
absolutt, nødvendigvis
Utryddelse av visse dyrearter vil uvegerlig forstyrre balansen i naturen
nynorskordboka
uvegerleg
ADVERB
Etter tysk unweigerlich; av vegre eigenleg ‘som ein ikkje kan vegre seg mot’
Som ei klar følgje; heilt klart, absolutt, nødvendigvis
Inflasjonen fører uvegerleg til meir arbeidsløyse