wordify
bokmålsordboka
utkiker, utkikker
SUBSTANTIV
utkikk
utkikk, utkik
SUBSTANTIV
Fra nederlandsk
Sjømann som skal holde utkikk fra fartøyet
Utkikkssted på fartøy
Gå opp på utkikken
nynorskordboka
utkikar, utkikkar
SUBSTANTIV
Person som held utkik
utkik, utkikk
SUBSTANTIV
Frå nederlandsk
Person som held utkik, særleg på utkikk
Utkiksstad, særleg på fartøy
Gå opp på utkiken
utkik, utkikk
SUBSTANTIV
Frå nederlandsk
Det å sjå ikring, speide, granske for å oppdage noko (farleg, interessant)
Halde utkik frå tårnet
Vere på utkik etter ledig husrom