bokmålsordboka
utidig
ADJEKTIV
En utidig bemerkning
Utidige barn
utidighet
SUBSTANTIV
Det å være utidig
Utidig handling
Hun må finne seg i alle hans utidigheter
nynorskordboka
utidig
ADJEKTIV
Og tidig til dels (i tidug 3) av tyding
I ulag, ufrisk; ulysten på mat
Ein utidig fyr
Utidig vêr
Uhøveleg (i tid), upassande, utilbørleg, forsert
Utidig press, innblanding
Ta det med ro, ikkje ver så utidig!