wordify
bokmålsordboka
urøykt, urøkt
ADJEKTIV
urørlig
ADJEKTIV
Som ikke beveger seg
Sitte urørlig
fast, bunden
Urørlig eiendom
Urørlig kapital
Om religiøse forhold: så hellig at en ikke må røre ved det
urørt
ADJEKTIV
Som ikke er rørt eller tatt i bruk
Senga var urørt
La maten stå urørt
Urørt natur
nynorskordboka
urydde, urydje, urø
VERB
Lage uorden (i), rote ut, skiple
Urydde (i) rommet
urørt
ADJEKTIV
Ikkje rørt, ikkje gjord noko med, ubrukt
Maten, senga er urørt
Pengane skal stå urørte
Urørt terreng
upåverka
Vere urørt av oppstyret
urørleg
ADJEKTIV
Som ikkje rører seg
Sitje urørleg
Som ikkje kan rørast; fast
Urørleg eigedom, kapital
Som ikkje må rørast ved; såleis i visse religionar: som er så heilag at ein ikkje må kome borti; om eldre indiske forhold: som er rekna som urein og ikkje må komast nær (og som derfor står utanfor alle kastar)
urøykt
ADJEKTIV
Om matvare: som ikkje er konservert ved røyking
Urøykt fisk